PYTANIE:

Znajdujemy się na duchowej ścieżce, ale czy naprawdę na niej jesteśmy, Swami? Pamiętam, jak dziesięć lat temu we śnie spytałem Cię: „Czym jest duchowość?”. Ty odpowiedziałeś: „To, za czym podążasz, jest duchowością”. Czy wobec tego wykonywanie moich obowiązków jest duchowością? Jesteśmy tu wszyscy, by wysłuchać Twojego dyskursu, i wszyscy rozmawiamy o Tobie. Czy jesteśmy na właściwej ścieżce? Swami, proszę, daj nam wskazówki i wyjaśnij, czym jest prawdziwa duchowość.

ODPOWIEDZ:

Swami:

Zadajesz pytanie i też na nie odpowiadasz! Przyszliście tu – tak, jest to duchowość. Stosujecie moje nauki – tak, jest to duchowość. Postępujecie tak, aby rozwinąć miłość i współczucie i służyć innym – tak, jest to duchowość. Wszystko, co nie ma w sobie „ja”, jest duchowe. „Ja” jest światowe. Przechodźcie od „ja” do „my” i do „On”. Nikt nie może osiągnąć etapu „On” na pierwszym kroku.

Powiedzmy, że budynek ma trzy piętra – parter, pierwsze piętro i drugie piętro. Jeśli masz wejść z parteru na drugie piętro, musisz przejść przez pierwsze piętro. Bardzo niewielu ludzi może wejść bezpośrednio na drugie piętro. Gdybyś tego spróbował i skoczył, mógłbyś spaść i połamać sobie nogi! „Ja” to świat. Wszystko ponad „ja” jest duchowe. Wszystko, co nie jest samolubne, jest duchowe. Jeśli będziesz przestrzegał tej prostej zasady, wszystko, co będziesz robił, stanie się duchowe. Duchowe jest to, co robisz dla innych.

Dzisiaj rano do dzieci powiedziałem: „Jeśli będziecie próbowali uszczęśliwić siebie, nigdy nie będziecie szczęśliwe. Starajcie się uszczęśliwiać innych, wtedy również wy będziecie szczęśliwe. Inni będą szczęśliwi i Bóg też będzie szczęśliwy”.

Singapur, 13 września 2014