

Boskie przemówienia


KUALA LUMPUR, MALEZJA
W całym wszechświecie jaśnieje Bóg;
w Bogu jaśnieje cały wszechświat.
Ten związek miedzy Bogiem a stworzenie jest nierozerwalny.
Oto prawda, którą chcę wam przekazać. (Wiersz telugu)
Gdy teraz jechaliśmy samochodem, Anthony zadał mi wiele pytań, jak ma to w swoim złym zwyczaju! Zauważył: „Jakież mam szczęście! Obok mnie siedzi Bóg. Wiozę Boga samochodem. Nie mogę nawet pojąć, jak wielkie spotkało mnie szczęście!” Powtórzył jeszcze: „To fascynujące mieć Boga obok siebie.”
Ja mu powiedziałem: „O wiele bardziej fascynujące jest to, że ty stale jesteś w Bogu. Wszystko jest Bogiem i Bóg jest wszędzie.”
Kiedyś, gdy uczeń spytał mistrza: „Gdzie jest Bóg?,” mistrz odpowiedział pytaniem: „Gdzie nie ma Boga?”
Istnieje jedynie Bóg – to nadzwyczaj fascynujące poczucie można spotkać w całym wszechświecie. W powiewie wietrzyku, w płynącej wodzie, w płonącym ogniu, w liściach drzew, w kwiatach i owocach. W ziemi i w niebie – nie ma miejsca, gdzie nie byłoby Boga. Ten, kto to sobie uświadomi, jest człowiekiem mądrym, gdyż wykracza on ponad wszelkie różnice i widzi jedność w różnorodności tego wszechświata. To postrzeganie jedności w całości stworzenia wyzwoli taką osobę. Staje się ona urzeczywistniona i jest to ostateczna mądrość, ostateczny stan, jaki ktokolwiek
może osiągnąć. Po jego osiągnięciu nie ma już nic do poznania; po dostąpieniu tej wizji, nic już nie pozostaje do zobaczenia; po doświadczeniu tego wszystkiego nie ma już nic innego do doświadczenia. Ta wizja jedności jest ostatecznym duchowym doświadczeniem. Jest to koniec smutków, spełnienie wszystkich duchowych wyrzeczeń.
Celem założenia tego aśramu jest umożliwienie człowiekowi skupienia się na urzeczywistnianiu tej szczególnej obecności Boga w całym wszechświecie, na dostrzeżeniu i doświadczeniu tej jedności, a przez to urzeczywistnienie własnej boskości. Ten aśram powinien więc umożliwiać wszystkim zobaczenie Boga we wszystkim, wszędzie i we wszystkich.
Zapraszam wszystkich z całego wszechświata, aby przychodzili i doświadczali Boga, uczestniczyli w działalności tego aśramu, urzeczywistniali Boga i ostatecznie znaleźli najwyższy spokój i najwyższą radość, które może zapewnić tylko to urzeczywistnienie.


